Wat Voor Vlees Zit Er In Een Frikandel? - HOME

Wat Voor Vlees Zit Er In Een Frikandel
Wat zit er dan wél in? – De frikandel bevat gewoon vlees: kippenvlees, varkensvlees en ja. heel soms ook een klein beetje paardenvlees. Het hoofdbestanddeel van de snack is separatorvlees. Dat zijn kleine restjes vlees die aan het karkas blijven zitten nadat de filet, borst en andere grotere stukken van de kip zijn afgesneden.

Wat zit er in een frikandel vlees?

Algemene productinformatie – Bij Mora doen we er alles aan om te zorgen dat onze productinformatie zo accuraat mogelijk is. Echter, omdat producten regelmatig worden verbeterd, kan productinformatie zoals ingrediënten, voedingswaarden, dieet of allergie-informatie geregeld veranderen.

We raden u daarom aan om altijd eerst de verpakking te lezen alvorens u het product nuttigt.

Zijn er vragen of opmerkingen, neem dan contact op met onze consumentenservice.
Ingrediëntenlijst Kippenseparatorvlees 46%, varkensspek 21%, water, paneermeel (bevat tarwe ), zout, ui, specerijen, dextrose, glucosestroop, smaakversterker: E621, emulgator: E450, maltodextrine, antioxidant: ascorbinezuur, stabilisator: E452, natuurlijk aroma, voedingszuur: citroenzuur.

“E”-nummers zijn door de EU goedgekeurde hulpstoffen. Voedingswaarden


	per 100g onbereid product	per portie (100 g)
Energie	899 kJ	899 kJ
	216 kcal	216 kcal
Vetten	14 g	14 g
waarvan verzadigde vetzuren	5.6 g	5.6 g
Koolhydraten	7.7 g	7.7 g
waarvan suikers	1.2 g	1.2 g
Vezels	1 g	1 g
Eiwitten	14 g	14 g
Zout	2.1 g	2.1 g

Bereidingswijzen Barbecuen Matig vuur: Regelmatig keren. De genoemde maximum bereidingstijd en baktemperatuur niet overschrijden. Frituren verhit vet of olie tot 175°C. Baktijden: ontdooid ± 3,5 minuten, bevroren ± 5 minuten. De genoemde maximum bereidingstijd en baktemperatuur niet overschrijden. Allergenen Z = Zonder M = Met K = Kan sporen bevatten

glutenbevattende granen	M
tarwe	M
rogge	Z
gerst	Z
haver	Z
spelt	Z
khorasantarwe	Z
schaaldieren	Z
ei	Z
vis	Z
pinda’s	Z
soja	Z
melk	Z
noten	Z
amandelen	Z
hazelnoten	Z
walnoten	Z
cashewnoten	Z
pecannoten	Z
paranoten	Z
pistachenoten	Z
macadamianoten	Z
selderij	Z
mosterd	Z
sesam	Z
sulfiet (E220 – E228)	Z
lupine	Z
weekdieren	Z

Bewaaradvies Product niet in de verpakking ontdooien. Na ontdooiing niet opnieuw invriezen.

Welke frikandellen bevatten paardenvlees?

Om wat voor producten gaat het? – In Nederland wordt paardenvlees in verschillende vormen verkocht: als paardenbiefstuk of paardenrookworst, maar ook verwerkt in bijvoorbeeld ingeblikt stoofvlees, en snacks zoals vleeskroketten, gehaktstaven en bitterballen.

Hoeveel vlees zit er in een frikandel?

Ik bel Vicky op. Ze werkt bij een groothandel in horecaproducten waar ze ook frituursnacks verdelen. Vicky neemt er drie dozen frikandellen bij. Er staat telkens een ingrediëntenlijst op. Zaterdag 19 september 2009 om 00:00 We beginnen met Beckers Original,

Vicky somt op wat erin zit: kippenseparatorvlees 54 % en varkensspek 20 %.
Dat maakt samen 74 % vlees.

Ik vind het woord kippenseparatorvlees niet echt smakelijk klinken.
‘Separator’ doet me bovendien denken aan een gruwelijke machine.
Vicky weet ook niet wat het is.

Ze vermoedt dat het kippenvlees is dat machinaal ontbeend wordt.

Nummer twee is de Horeca Exclusief frikandel van Mora: kippenseparatorvlees 45 %, varkensvlees 12 % en paardenvlees 8 %. Een totaal van 65 % vlees. Frikandel drie is de Best Bite Frikadel van Vanreusel: mechanisch ontbeend kippenvlees 43,8 %, varkensspek 17 %, paardenvlees 8 %.

Een aandeel van 68,8 % vlees.

Het is dus een fabeltje dat er geen vlees in een frikandel zit.
Voor de rest vermelden de drie merken ook paneermeel, kruidenmixen, groentepoeder en gistextracten als ingrediënten.
Een groot vraagteken blijft dat separatorvlees.

En dus sturen we redactrice Els op pad.
Ze ziet er niet al te groen uit wanneer ze terugkomt van de reportage, maar ze schreeuwt ook niet om chocolade en zeker niet om een frikandel.

Kippenseparatorvlees is het restvlees dat nog aan het karkas zit wanneer de filets, de borst en de billen eraf zijn gehaald. Dat restvlees halen ze er met een speciale machine af. Heel erg vies vond Els dat vlees er niet uitzien. Het leek op américain. Volgens de man in de fabriek krijgt het kippenvlees die rode kleur wanneer je het aan de lucht blootstelt.

Is frikandel gemaakt van paard?

Wat zit er dan wél in? – De frikandel bevat gewoon vlees: kippenvlees, varkensvlees en ja. heel soms ook een klein beetje paardenvlees. Het hoofdbestanddeel van de snack is separatorvlees. Dat zijn kleine restjes vlees die aan het karkas blijven zitten nadat de filet, borst en andere grotere stukken van de kip zijn afgesneden.

Welk vlees komt van een paard?

Vleeswaren van paardenvlees zijn onder meer paardenrookvlees, Lokerse paardenworst en paardensalami, de zogenaamde Boulogne-worst.

Wat is gezonder een kroket of frikandel?

Er blijkt best een groot verschil te zitten in het aantal calorieën. Zo bevat een kroket volgens het Voedingscentrum zo’n 127 calorieën en een frikandel 200 calorieën. Ook de andere voedingswaarden van de snacks verschillen van elkaar. Een kroket bevat bijvoorbeeld 5,5 gram vet en een frikandel 14,6 gram vet.

Waarom geen frikandellen meer?

Het tekort van de snack ligt volgens frikandellenfabrikanten aan het gebrek van personeel in de fabrieken. Ook kunnen zij niet aangeven wanneer de frikandellen weer volop te leveren zijn. Een tijdelijke oplossing is het leveren van frikandellen aan cafetaria’s van andere kwaliteit.

Hoeveel paard zit er in frikandel?

Ingrediënten – In de moderne frikandel in vindt men dat achterbleef op het karkas na het fileren (40%), ook wel genoemd, 25% is ; sommige producenten voegen nog circa 5% toe. De rest is, paneermeel, bindmiddel,, en, Ook bestaan speciale kipfrikandellen die tot wel 80% kippenvlees bevatten en geen varkensvlees.

Is separatorvlees gezond?

Een nieuwe opiniepeiling in opdracht van voedselwaakhond Foodwatch wijst uit dat 72% van de consumenten niet weet wat separatorvlees is.74% van de respondenten weet niet in welke producten separatorvlees zit. Diepgravend onderzoek door Foodwatch wijst bovendien uit dat de Staat haar zaken niet op orde heeft als het gaat om de traceerbaarheid en verwerking van dit vlees, dat zeer gevoelig is voor bacteriën.

Separatorvlees is de amorfe roze of grijze vleesmassa, ook wel gekend als ‘spuitvlees’, ‘schraapvlees’ of ‘pink slime’, verkregen uit de karkassen van geslachte dieren.
Vooral bij pluimvee, soms varkens.
Separatorvlees wordt mechanisch met een lage- of hogedrukmachine van de resten van de botten gesepareerd.

Het hogedruk-separatorvlees is zo fijn van structuur dat het een soort vleespasta of pink slime wordt. Uiteindelijk komt het terecht in producten als frikandellen en kipnuggets. Een groot deel wordt ook verwerkt in diervoeding. Het gebrek aan inzicht over separatorvlees ligt niet aan de consument: ook de Nederlandse Waren- en Voedselautoriteit (NVWA) en ministerie van Volksgezondheid kunnen foodwatch niet precies vertellen hoe het zit.

De Staat heeft simpelweg geen idee wie, waar, hoeveel separatorvlees produceert, verwerkt en distribueert en hoeveel separatorvlees in Nederland aanwezig is en wordt geconsumeerd.
Dit is problematisch.

Separator vlees brengt de nodige risico’s met zich mee.
Ten eerste een gezondheidsrisico: bacteriën voelen zich heerlijk in het roze goedje, wat al snel kan uitgroeien tot gevaarlijke aantallen.

Ten tweede een frauderisico: separatorvlees kan (voor een duurdere prijs) als vers of kwaliteitsvlees verkocht worden, zonder vermelding op het etiket. Ten slotte weet je ook niet wat je eet: het zou kunnen dat je geliefde portie kipnuggets naast kip ook varken bevat.

Uit de opiniepeiling blijkt dat consumenten bacteriële groei het ergste risico (67%) vinden.
Hierna volgen fraude (23%) en (ongewilde) consumptie van kip of varken (10%).
De productieketen van separatorvlees kenmerkt zich door een gebrek aan traceerbaarheid, capaciteit en handhaving.

Daarmee breekt de Nederlandse staat de Europese wet.

Als de productie van ‘pink slime’ niet aan strenge eisen voldoet brengt dat risico’s met zich mee.

Geen traceerbaarheid: niemand weet in welke producten separatorvlees zit en waar het wordt geproduceerd, ook de staat niet. Geen handhaving: de staat handhaaft Europese voorschriften (omtrent de productie, hygiëne en etikettering van separatorvlees) niet of legt ze bewust naast zich neer. Geen capaciteit: het toezicht van de NVWA op separatorvlees en de vleesindustrie is ontoereikend, wat de voedselveiligheid in gevaar brengt.

Naar aanleiding van de opiniepeiling van foodwatch geeft 94% van de consumenten aan dat ze het belangrijk vinden dat hier verandering in komt: de overheid en de NVWA moeten inzicht verkrijgen in de traceerbaarheid van separatorvlees en de Nederlandse consument beschermen tegen de bijhorende risico’s.

Foodwatch heeft de Nederlandse overheid via een brief om opheldering gevraagd en eis volledige transparantie en bewijs dat Nederland voldoet aan de wet op voedselveiligheid. Risico’s separatorvlees De productie van separatorvlees moet aan strenge eisen voldoen, om geen risico’s met zich mee te brengen.

De risico’s zijn namelijk aanzienlijk:

Bacteriële groei: Vlees is sowieso ‘risky business’ voor de voedselveiligheid, maar als vlees met hoge druk van de botten wordt gespoten – en het spierweefsel dus verandert – verhogen de risico’s. Omdat het separatorvlees zo fijngemalen is, voelen bacteriën zich er goed thuis en kunnen daardoor sneller tot gevaarlijke aantallen uitgroeien. Voordat separatorvlees in producten verwerkt is, bevat het vaak te veel ziekmakende bacteriën. Fraude: Separatorvlees is één van de goedkoopste vleesproducten. Het is fraudegevoelig: het kan (voor een duurdere prijs) als vers of kwaliteitsvlees verkocht worden, zonder vermelding van separatorvlees op het etiket. (Ongewilde) consumptie van kip of varken: Het overgrote deel van dit mechanisch verkregen (separator)vlees komt van kippen, de rest van varkens. De consumptie van bewerkte vleesproducten als frituursnacks kan ook kip- of varkenseparatorvlees bevatten, wat mogelijk niet strookt met bepaalde overtuigingen of voorkeuren.

Staat ‘separatorvlees’ vermeld op het etiket van voedingsmiddelen? Als een fabrikant vlees toevoegt aan een product mag het geen vlees worden genoemd. Op het etiket moet uitdrukkelijk ‘separatorvlees’ staan. Als je eens in de supermarkt op de etiketten van vleesproducten kijkt, kom je dit echter vrijwel nooit tegen.

Terwijl het wel in talrijke producten zit. Is separatorvlees voldoende traceerbaar? Uit een steekproef van de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit in 2013 bleek dat het separatorvlees, voordat het in producten verwerkt is, al vaak te veel ziekmakende bacteriën bevat. Bovendien werd bij 80% van de inspecties separatorvlees niet (goed) vermeld op de etiketten van voedingswaren.

Traceerbaarheid is echter cruciaal voor preventie. Aan de hand van informatie op (de verpakking van) een levensmiddel, moet de keten van distributeurs en producenten teruggevoerd kunnen worden. Tot aan de boer en grondstoffen. Traceerbaarheidsverplichtingen zijn dé waarborg om in te grijpen als een voedselschandaal zich voordoet.

Foodwatch heeft in 2021 een onderzoek laten uitvoeren door onderzoeksinstituut Profundo naar de Nederlandse separatorvleesmarkt. Dit onderzoeksrapport laat zien dat het vrijwel onmogelijk is om een goed inzicht te krijgen in de separatorvleesindustrie: deze industrie is bijzonder non-transparant. Foodwatch legt, onder meer aan de hand van Wob-verzoeken (beroep op de Wet openbaarheid van bestuur), bloot dat ook de staat simpelweg geen heeft wie, waar, hoeveel separatorvlees produceert, verwerkt en distribueert.

Noch hoeveel separatorvlees in Nederland aanwezig is en wordt geconsumeerd. De minister van Volksgezondheid bevestigt verder in een antwoord op Kamervragen (november 2020) over separatorvlees: “De NVWA houdt geen centrale bestanden bij van productiehoeveelheden en consumptiehoeveelheden.” (Hoe) wordt er gehandhaafd op separatorvlees ? Omdat de productie van separatorvlees zo gevoelig is voor onveilige situaties, gelden er bijzondere Europese (productie)voorschriften voor separatorvlees.

Vanuit de Europese Unie zijn specifiek voorschriften geschreven voor separatorvlees, omdat het – indien ‘fout’ geproduceerd – significante gezondheidsschade kan teweegbrengen ( Bijlage III, Sectie V, van Verordening (EU) 853/2004 ). Zo mag separatorvlees niet direct aan consumenten verkocht worden, alleen via vleesbereidingen die eerst een speciale hittebehandeling hebben ondergaan.

Ook moet separatorvlees altijd onmiddellijk na het uitbenen van het karkas verkregen worden. Dat laatste weigert de NVWA echter te hanteren, omdat ze deze extra voorzorgsmaatregel niet nodig acht. Dit bevestigt DG Sante (Europese directoraat-generaal Gezondheid en Voedselveiligheid) in haar audit in 2015.

Ook eerder, in 2012, sprak DG Sante zich vernietigend uit over de controles en handhaving van de NVWA: ” niet in geslaagd bepaalde voorschriften inzake algemene hygiëne, op HACCP gebaseerde procedures en specifieke voorschriften voor de productie van separatorvlees te doen naleven.() Bovendien is het standpunt van de Nederlandse bevoegde autoriteiten met betrekking tot de etikettering voor eindgebruikers van producten die separatorvlees bevatten, niet in overeenstemming met de desbetreffende EU-wetgeving en worden de EU-voorschriften inzake etikettering voor eindgebruikers niet gehandhaafd.” Is er voldoende toezicht en controle op separatorvlees? De Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) is niet uitgerust om preventief op te treden tegen voedselschandalen.

Foodwatch trekt al jaren aan de bel over het gebrek aan transparantie, controle en handhaving door de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA). De politiek is zich hier ook van bewust: er zijn de afgelopen jaren veel moties in de Tweede Kamer ingediend tegen de NVWA,

Uit de motie van de PvdA over de NVWA : ” overwegende dat vanuit maatschappelijke organisaties en de justitiële keten ook wordt gewezen op tekortkomingen en indringend wordt gevraagd om verbetering van het systeem van toezicht en handhaving.” Een rapport over de NVWA (Deloitte, 2020) laat een schrikbarend beeld zien van de stand van zaken bij de NVWA, mede op het terrein van voedselveiligheid in de vleesindustrie.

Het rapport wijst uit dat dat de NVWA voor 100 van de 152 taken ontoereikende capaciteit heeft. Dit ondanks dat, ook in de definitie van Deloitte, toezicht op de vleesindustrie noodzakelijk is: om ervoor te zorgen dat vlees volgens de wettelijke regels voor voedselveiligheid wordt geproduceerd.

En om te voorkomen dat vlees, dat ongekeurd of niet geschikt is voor menselijke consumptie, verhandeld wordt.
Een rapport van de Onderzoeksraad voor Veiligheid (2014) trekt ook niet bepaald opbeurende conclusies: de NVWA heeft een onvolledig beeld van kwetsbare ketenschakels en productiestromen (bijvoorbeeld dierlijke bijproducten).

Het FD voegt hier aan toe dat de NVWA met een dermate groot personeelstekort zit, dat de voedselveiligheid in gevaar komt. Het voorgaande geeft zeer negatief beeld over de staat van het Nederlandse toezicht op en handhaving van de traceerbaarheid van separatorvlees – en van de voedselveiligheid in de vleesindustrie.

Treedt de staat preventief op om schandalen te voorkomen, zoals voor separatorvlees? In Europa hebben we sinds 2002 een algemene voedselwet, de General Food Law ( EC Regulation 178/2002 ).
Deze wet is opgesteld naar aanleiding van de BSE-rundvleescrisis uit de jaren ‘90.
Doel van de wet: het beschermen van de gezondheid van alle Europeanen en het consumentenbelang, door preventief op te treden tegen gezondheidsgevaren en misleiding op het gebied van voedsel.

In de praktijk schiet het preventief optreden tegen voedselschandalen en de bijhorende risico’s voor de gezondheid echter schromelijk tekort. Dit zagen we in Nederland via onder meer de schandalen met paardenvlees en fipronil en meer recent het ethyleenoxide-schandaal,

Zeker vleesschandalen ( zie infographic ) zijn schering en inslag.
Zonder goede traceerbaarheid, zoals bij separatorvlees, is het vragen om een nieuw voedselschandaal.

Dit wordt ook treffend weergegeven in een Europese Verordening (‘Guidance document on the GFL’, een toelichting bij Verordening (EU) 178/2002): “Past food incidents have demonstrated that being able to trace food and feed throughout the food chain is of prime importance for the protection of public health and consumers’ interests.” Tal van voedingsschandalen hebben in het verleden plaatsgevonden.

Met het voor separatorvlees geldende gebrek aan traceerbaarheid is het vragen om problemen, in de vorm van een volgende crisis.

Welke frikandel is het beste?

Subliem Frikandel Super als lekkerste getest

Meer dan 40 jaar ervaring in food en non food producten in Noord-Brabant

Hulp nodig bij je bestelling? 013 – 571 17 90

ul> › › Subliem Frikandel Super als lekkerste getest

Het Centrum voor Smaakonderzoek (CSO), bekend van de nationale oliebollentest, heeft onder ruim zestig respondenten onderzoek gedaan naar de lekkerste frikandel. De Frikandel Super van Subliem, welke geproduceerd wordt door Vanreusel in België, is als lekkerste verkozen. : Subliem Frikandel Super als lekkerste getest

Is frikandel goed voor je?

Gezonde snack?! – Al bevat een frikandel dus geen koeienogen, voor je gezondheid moet je wel uitkijken. De snack bestaat uit verwerkt vlees, dat veel verzadigde vetten bevat. Ook met de saus moet je oppassen. Een frikandel speciaal bevat uitjes (gezond hoor!), maar toch ook vooral veel mayo en curry. Quest onlinecursus Gezond(er) eten

Is frikandel koe?

De frikandel is een bekende klassieker op ieder Hollands snackfeestje. Ondanks dat, is niet iedereen fan van de typisch Nederlandse snack, De frikandel zou namelijk gemaakt worden van slachtafval, koeienogen, uiers en vet. Is dat echt zo? We kunnen opgelucht ademhalen, het antwoord is namelijk nee ! Dit is absoluut een fabeltje.

Frikandellen worden gemaakt van voornamelijk kippenvlees (soms seperatorvlees, dit is het vlees wat aan de karkassen blijft zitten als de grote stukken er af zijn gesneden), varkensvlees en in sommige gevallen een klein beetje paardenvlees.
Verder zit er in een frikandel water, paneermeel en een hele dosis kruiden die zorgen voor de typische frikandellensmaak.

Gelukkig, nu kunnen we weer rustig slapen en zorgeloos snacken. Dus zet die frituurpan maar aan! Wist je dat je frikandellen ook zelf kunt maken? Dit is makkelijker dan je denkt! Hier vind je het recept voor frikandel speciaal zonder uitjes.

Is paarden vlees halal?

Ook halal-controles onder vuur: paard én varken in Döner De paardenvleesaffaire zorgt op vele plekken in de wereld voor aangescherpte controles. In Turkije, waar mensen moeten kunnen vertrouwen op halalvlees, werd ontdekt dat de Döner kebab naast paard ook varken bevat.

Voor moslims zijn zowel varkens- als paardenvlees haram, onrein en dus verboden kost.
Dat meldt Le Monde op zijn,

De Franse krant schrijft: En wat vinden we in deze kebabs die van schapenvlees gemaakt horen te worden? Een twintigtal Zwitserse verkooppunten werd onderzocht.
Verschillende monsters bevatten paard en zeer kleine hoeveelheden varken.

De Zwitserse centrale islamitische raad toonde zich zwaar verrast door deze resultaten. Ook in Duitsland zouden 7% van de monsters Döner varken bevatten. Niettemin waren ze allemaal halal gecertificeerd. Volgens de Turkse krant Milliyet produceert Duitsland 400 ton Döner per dag! Dit vlees wordt geëxporteerd naar Italië, Spanje, Denemarken, Zweden, Finland en de Baltische staten.

Waar smaakt paard naar?

Hoe smaakt paard eigenlijk Grote paniek, eerst alleen in het Verenigd Koninkrijk, nu in half Europa: we hebben misschien wel paard gegeten. Zeker weten is kennelijk moeilijk: er moeten DNA-testen aan te pas komen om het met zekerheid vast te stellen. Dat leidt logischerwijs tot de vraag hoe paard eigenlijk smaakt.

Volgens Discovery is paardenvlees een klein beetje zoet en heeft het een lichte wildsmaak.
Het zit qua smaak tussen rund en hert in.

Het is sneller gaar en heel gezond – veel omega-zuren en ijzer.
Op veel plaatsen in de wereld is paard eten heel gewoon.
In Noord-Italië is er een volksschotel, pastissada de caval, waar het hoofdingrediënt paard is.

En ook in Indonesië en Kazachstan staat paard op het menu. Bron(nen): : Hoe smaakt paard eigenlijk

Waar komt rookvlees vandaan?

Rookvlees Voor de kookmethode: Rookvlees op een broodje Rookvlees is gepekeld en gerookt van een rund (runderrookvlees) of paard (paardenrookvlees). Het is verkrijgbaar bij de slager en in de supermarkt, in dungesneden plakjes. Rookvlees wordt voornamelijk gebruikt als of als borrelhapje (gevulde rookvleesrolletjes).

De methode van ‘roken’ stamt uit de prehistorie.

Vlees wordt vooral gerookt om het langer te kunnen bewaren, ook soms omdat het uit zichzelf betrekkelijk weinig smaak heeft en het door rookconservering op smaak wordt gebracht.
De smaken komen pas vrij bij verhitting.
Het doel is om de eiwitrijke voedingsmiddelen die erin zitten, en die anders snel zouden bederven, voor lange periodes te conserveren.

In de moderne tijd maakt de verbeterde smaak van gerookte levensmiddelen een in vele culturen. In de lage landen wordt rookvlees gemaakt van onder meer een spierstuk van een paard of een rund. Van de koe is met name de muis erg geschikt om te roken : het streekproduct is daar een typisch voorbeeld van.

Wat zat er vroeger in frikandel?

Er zaten wel magen in de frikandel, maar geen ogen – Waar komen die vreemde geruchten dan vandaan? Een bekende snackfabrikant vermoedt dat ze zijn verzonnen door de ambachtelijke slagers, bang als ze waren voor de opkomende concurrentie van snackfabrieken in de jaren vijftig.

Maar helemaal onjuist was de beschuldiging zeker niet. Eind jaren zeventig bevatten sommige frikandellen nog kippenmagen, slokdarmen en koeienuiers, bleek uit onderzoek van de Universiteit Utrecht. Dat was destijds gewoon toegestaan als veilig restproduct van de slacht. Ogen en oren waren wel verboden en ontbraken dus.

Dankzij separatorvlees is ook het veilige orgaanvlees inmiddels uit je frikandel verdwenen.

Wat is gezonder een kroket of frikandel?

Wat zit er in een frikandel halal?

Ingrediënten – Ingrediënten: kippenseparatorvlees 70%, water, TARWEBLOEM, ui, tafelzout, specerijen, bouillon (gehydrolyseerd plantaardig eiwit (koolzaad eiwit, maïs eiwit), tafelzout), SOJA-eiwit, gist, antioxidant (ascorbinezuur), stabilisator (trifosfaten).